|
In Nederland is er nooit een massale anti-slavernijbeweging geweest. Er waren een paar politici die zich toch inzetten tegen het systeem van slavernij. Minister Wolter Robert van Hoëvell zette zich bijvoorbeeld in tegen de slavernij in indonesie (Nederlands-Indië). Hij schreef artikelen als De “Emancipatie der slaven in Nederlands-Indië” (1848) en in Suriname zijn boek Slaven en vrijen onder de Nederlandsche wet (1854).
|
|
Hij zei:
"één doodelijke kanker, die ten grond ligt aan al die jammeren, die alles verlamt, alles met zijn pestwalm doordringt: de slavernij, door geweld gehandhaafd; de slavernij de tergendste verkrachting der geregtigheid, de zwartste hoon der godsvrucht, de openbaarste schending van alle trouw. Dat is de treurige beteekenis van uw logenschild: Suriname! - ‘justitia, pietas, fides!" |
Hedendaags Nederlands:
"één dodelijke ziekte, die verantwoordelijk is voor zo veel pijn dat alles verlamt en alles met zijn pestwalm doordringt. De slavernij, door geweld in stand gehouden. de slavernij, de ergste belemmering van gerechtigheid, het donkerste bedrog van de godsvrucht. de meest publieke schending van al het vertrouwen." |
